Geschokt was ik na het lezen van de diverse artikelen over de rolstoelgebruiker die goed bedoelde hulp bruut afwijst. Hoewel ik zijn frustraties herken en zelfs begrijp, gebeurde waar ik voor vreesde. Velen reageerden met: “Ik zal geen hulp meer aanbieden.” En dat terwijl ik weet dat er voldoende mensen zijn die zonder dat kleine beetje hulp van omstanders niet in staat zijn om zelfstandig te reizen of bijvoorbeeld boodschappen te doen. Hieronder een paar tops en tips die het je als hulpbieder en hulpvrager leuker kunnen maken.

Accepteer ´nee, dank u´

Een klein uitstapje naar de basis van communiceren. Daarin staat vast dat we spreken in patronen; Een groet krijgt een wedergroet en een vraag wordt gevolgd door een antwoord. Onze natuur heeft daarbij als extraatje dat we wel graag een wenselijk antwoord krijgen. Iemand die hulp biedt, krijgt dat in dit kader graag bevestigd. Vooral wanneer je als hulpbieder ook nog de verwachting hebt dat iemand hulp nodig heeft wordt het omgaan met een “nee, dank u wel” erg ingewikkeld. Een korte toelichting waarom die ´nee´ volgt kan helpen om dit te accepteren. Zo weet iemand in een rolstoel vaak feilloos hoe hij in de raarste posities overeind kan blijven maar kan aanraking onbalans veroorzaken. Of zorgt dat goed bedoelde zetje ervoor dat je vingers klem zitten tussen de spaken. Iemand die niet kan zien heeft veelal tot in detail zijn route in gedachten. Afwijken daarvan kan heel lastig zijn.

Hulpvrager: geef toelichting

Wordt je hulp aangeboden maar heb je die op dat moment niet nodig, geef een korte toelichting. Zo kun je toevoegen dat je bekend bent op deze locatie, je iets vaker gedaan hebt, het graag zelf doet of dat het alleen veiliger is. Sluit je af met iets zoals: “Maar bedankt voor het vragen.” Dan zorg je dat deze hulpbieder de volgende keer iemand anders (die wel zijn hulp kan gebruiken) ook door deze persoon wordt aangesproken.

Hulp aanbieder: Vraag hoe je kunt helpen

Antwoord iemand op jouw vraag: “Ja, graag,” schiet dan niet gelijk in de actie door iemand vast te pakken. Vraag eerst hoe je kunt helpen. Mensen die tegen uitdagingen aanlopen zijn veelal erg creatief en praktisch ingesteld. Ze kunnen als de beste de meest handige manier vertellen om ze te helpen. Daarbij kan het zijn dat deze persoon anders geholpen wil worden dan de persoon met dezelfde uitdaging die je vorige week hielp. Zo vindt de ene slechtziende het fijn om een arm te krijgen terwijl de andere je zal vragen al pratend voor hem uit te lopen zodat hij je stem kan volgen.

Hulp vrager: vertel concreet wat je je nodig hebt

Iemand die hulp aanbiedt weet lang niet altijd wat de meest handige manier is. Bovenal weet hij niet wat jij wel of niet prettig vindt. Wordt jou hulp aangeboden en kun je die gebruiken, antwoord dan niet alleen met: “ja, graag,” maar geef direct ook aan hoe iemand kan helpen.