Inspiratiesessies
Contact maken, afstemmen en vragen stellen zijn essentieel voor optimaal teamwork.
Je bent op zoek naar een inspirerende spreker met een persoonlijk verhaal en een wijze les over communicatie, vooroordelen of vertrouwen? Ik weet mijn publiek mee te nemen in mijn verhaal, zoek de interactie en confronteer met bizarre en aangrijpende voorbeelden. Enthousiast, positief en met een gezonde dosis humor. Ik richt me op drie thema’s, namelijk: uitdagingen zien, vooroordelen of vragen stellen en blind vertrouwen. Deze onderwerpen kunnen los of samen naar voren komen in een verhaal. Lees hieronder wat de diverse onderwerpen inhouden.
Van het prachtige uitzicht zie je slechts wit met een paar donkere vlekken, waarschijnlijk bomen. Hoe ver die weg zijn, geen idee. In je oor hoor je: “We staan boven aan een brede piste, eerst wat vlak, dan steiler. Papperig dus je gaat wat hopen tegenkomen. Je kunt hier zelf je bochten maken, ik stuur je bij als je te veel afwijkt”. Letterlijk blind vertrouwen op een begeleider terwijl je in de vallijn van een piste afsuist en dat vraagt om meer dan het geven van aanwijzingen; het gaat om afstemmen, elkaar informeren, bijsturen en vertrouwen.
Uitdagingen en mogelijkheden
Ik ben slechtziend en vanaf mij twaalfde ben ik vrijwel blind. Voor mij geen reden om achter de spreekwoordelijke geraniums te gaan zitten. Ik sta midden in het leven, run mijn gezin en twee bedrijven. Zeg je mij dat iets niet kan, dan geef je me een uitdaging en vind ik vaak een mogelijkheid. Een mooi voorbeeld lees je in de blog die ik schreef voor de Bart de Graaff Foundation over die opmerking van mijn economie docent in 5 vwo: “Jij hebt toch geen economie nodig.” Niet het enige vooroordeel waar ik mee ben geconfronteerd in mijnleven.
Van voor elkaar denken naar elkaar vragen stellen
Vrijwel dagelijks kom ik mensen tegen die denken te weten wat ik wel of niet kan, weten welke hulp ik nodig heb en hoe ze die moeten bieden. Zo werd ik bij een sollicitatie ontvangen met de woorden:”Welkom, ik zag pas een half uur geleden dat je een handicap hebt, toen kon ik je niet meer afbellen.” Een collega trainer kon niet afstappen van de gedachte dat ik vooral geschikt was als trainer van call center personeel. En tijdens een netwerkevent verslikte mijn gesprekspartner zich bijna in die bitterbal toen ik vertelde naar huis te moeten om op tijd op het schoolplein te staan.
Vertrouwen in elkaar
Pas wanneer je je openstelt voor de ander, vragen stelt, feedback durft te geven en ook in ontvangst kunt nemen, dan kun je als team grote uitdagingen aan. Zo suis ik in mijn vrije tijd graag van de skipiste. De begeleider die achter me skiet geeft via een portofoon aanwijzingen zoals: links-rechts, het wordt steil, aanhouden of stop. Hoge snelheid, passerende skiërs en onregelmatigheden zoals ijs en hobbels, maken een afdaling voor skiër en begeleider een uitdaging die alleen te overwinnen is door wederzijds vertrouwen.
Maar ook in de dagelijkse praktijk ervaar ik dat vertrouwen van twee kanten moet komen. “Zo knap dat die honden dat kunnen” een opmerking die terecht vaak over mijn blindengeleidehond wordt gemaakt. Maar het is nog mooier als je beseft dat het teamwork is. Een hond heeft geen ingebouwd navigatiesysteem, als baas geef je instructies om op jouw plaats van bestemming te komen. Voor dat wederzijdse vertrouwen is een goede match, elkaar leren kennen en oefenen van essentieel belang. Dat het mogelijk is om samen grenzen te verleggen bleek letterlijk toen ik samen met mijn geleidehond voor een half jaar naar het buitenland vertrok. Maar hoe werkt dat dan?